ارتودنسی یک شاخه از دندانپزشکی است که به تصحیح و بهبود زیبایی و عملکرد دندان ها و فک ها می پردازد. ایمپلنت یک روش برای جایگزینی دندان یا دندانهای از دست رفته است که شامل قرار دادن یک پیچ تیتانیوم(فیکسچر) در استخوان فک و سپس نصب یک روکش پرسلن (تاج مصنوعی) بر روی آن است. این تاج مصنوعی شبیه به دندان طبیعی است و عملکرد و ظاهر آن را تقلید می کند.
در این مقاله، من قصد دارم برخی از مزایا و مسائل درمان ترکیبی ارتودنسی و ایمپلنت را بررسی کنم و نشان دهم که چگونه می توان با استفاده از هر دو روش، عملکرد،سلامت و زیبایی دهان و دندان ها را بهینه سازی کرد.

درمان ترکیبی ارتودنسی و ایمپلنت

انجام ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت یکی از روش‌های جدید و موثر در دندانپزشکی است. این روش به دندانپزشکان این امکان را می‌دهد که با استفاده از دستگاه‌های ارتودنسی، موقعیت و زاویه دندان‌های مجاور محل کاشت ایمپلنت را قبل از گذاشتن ایمپلنت در فک تنظیم کنند تا بتوانند ایمپلنت‌ها را با زاویه مناسب و در جایگاه صحیح قرار دهند. این کار باعث می‌شود که ایمپلنت‌ها با سایر دندانهای مجاور هماهنگ باشند و عملکرد بهتری داشته باشند.همچنین انجام درمان ارتودنسی قبل از گذاشتن ایمپلنت می تواند فضای مناسب و کافی برای قرار دادن ایمپلنت را فراهم کند، عملکرد و نظم دندان های اطراف ایمپلنت را بهبود بخشد و ازمشکلات احتمالی بعد از گذاشتن ایمپلنت که ناشی از نامرتبی دندانها وعدم هماهنگی فکین باشد، پیشگیری کند.
انجام ارتودنسی قبل از درمان ایمپلنت نیاز به مراحل پیچیده و طولانی ندارد. معمولاً، دوره درمان بستگی به شرایط فردی هر بیمار دارد و حدود ۶ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد. متخصص ارتودنسی پس از تشخیص وضعیت دندان‌ها و فک، نوع دستگاه ارتودنسی مناسب را برای درمان ارتودنسی قبل از ایمپلنت انتخاب می‌کند. پس از نصب دستگاه ارتودنسی بر روی دندان‌ها، ویزیت های منظم ماهانه جهت تعویض سیم‌ها و تنظیم نیروی دستگاه ارتودنسی انجام میشود. در نهایت، پس از رسیدن به نتیجه مطلوب، دستگاه ارتودنسی حذف شده و فرآیند کاشت ایمپلنت آغاز می‌شود.

مزایای درمان ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت

ارتودنسی برای درمان ایمپلنت چندین مزیت دارد. اول اینکه، با نظم بخشیدن به دندانهای اطراف ایمپلنت،باعث می‌شود که احتمال عفونت، التهاب در این نواحی و در نتیجه از دست رفتن ایمپلنت کاهش یابد. دوم اینکه، باعث می‌شود که عمل جراحی کاشت ایمپلنت ساده‌تر و بهتر شود. سوم اینکه اگر فضا برای کاشت ایپلنت کافی نباشد با درمان ارتودنسی میتوان فضای مناسب و کافی را برای کاشت ایمپلنت فراهم کرد.همه اینها، باعث می‌شود که عمر و کارایی ایمپلنت‌ها بالاتررود.

• اول باید ارتودنسی کرد یا ایمپلنت؟

این سوالی است که بسیاری از بیماران دندانپزشکی با آن رو به رو هستند. برای پاسخ به این سوال، باید به چند عامل مهم توجه کرد. اولین عامل، وضعیت دندان‌ها و لثه‌های بیمار است. اگر دندان‌های اطراف ناحیه بی دندانی منظم باشند ،عدم هماهنگی بین دندانهای فک بالا و پایین وجود نداشته باشد و همچنین فضای کافی برای کاشت ایمپلنت در ناحیه وجود داشته باشد، ممکن است نیازی به درمان ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت نباشد. اما اگر شرایط ذکر شده برقرار نباشد باید ابتدا درمان شوند و سپس کاشت ایمپلنت انجام داد.

• ایا میتوان بجای ایمپلنت، ارتودنسی انجام داد؟

پاسخ به این سوال بستگی به شرایط و نیازهای هر فرد دارد. اگر فقط چند دندان در فک بالا یا پایین از دست رفته باشد و فضاهای خالی،وسیع نباشند، ممکن است با ارتودنسی بتوان فضای خالی را با حرکت دندانهای مجاور بست و نیاز به کاشت ایمپلنت در آن ناحیه نباشد. اما اگر تعداد دندان های ازدست رفته، زیاد باشند یا فضاهای خالی در نقطه ای باشند که باعث عدم هماهنگی دندانهای فک بالا و پایین شده باشند، احتمالاً درمان ارتودنسی به تنهایی کافی نباشد و نیاز به کاشت ایمپلنت هم باشد.
دومین عامل، هزینه درمان است. هزینه ارتودنسی و ایمپلنت متفاوت است و بستگی به شرایط بیمار، نوع مواد استفاده شده، تعداد جلسات و مهارت دندانپزشک دارد. به طور کلی، هزینه ارتودنسی کمتر از هزینه ایمپلنت است، اما ممکن است زمان درمان طولانی‌تر باشد.
سومین عامل، نظر شخصی بیمار است. متخصص ارتودنسی می‌تواند با بررسی دقیق وضعیت دهان و دندان‌های بیمار و با در نظر گرفتن نکات مثبت و منفی هر روش ، بهترین روش درمان را پیشنهاد کند و به بیمار کمک کند تا گزینه مناسب خود را انتخاب کند.
به طور کلی، ارتودنسی و ایمپلنت دو روش درمانی متفاوت هستند که هر کدام برای موارد خاص خود،مناسب هستند. برای تصمیم گیری درباره اینکه کدام روش برای شما بهتر است، بهتر است با مشورت با متخصص ارتودنسی ، عوامل مختلف را در نظر بگیرید، مانند هزینه، طول زمان درمان، عوارض جانبی، نتایج درمان و…

• من ایمپلنت در دهان خود دارم آیا میتوانم ارتودنسی انجام دهم ؟

ایمپلنت ها عملاً جایگزین دندان های طبیعی هستند و به استخوان فک متصل می شوند. بنابراین، آنها قادر به حرکت توسط نیروی دستگاه ارتودنسی نیستند، اما این به این معنی نیست که شما نمی توانید ارتودنسی انجام دهید. در این مواقع، براکت ها روی دندان های طبیعی قرار می گیرند و آنها را به آرامی به سمت مطلوب حرکت می دهند.
برای اطلاع از درمان مناسب برای خود، بهتر است با متخصص ارتودنسی مشورت کنید و نسبت به وضعیت دقیق دهان و فک خود، آگاه شوید. پزشک شما نظرات و پیشنهادات خود را در مورد روش، زمان، هزینه و نتایج احتمالی ارتودنسی با شما در میان می گذارد. اما در نهایت، تصمیم نهایی با شماست که چگونه می خواهید زیبایی و سلامت دهان خود را بهبود بخشید.