انواع دستگاه های ارتودنسی
دو دسته اصلی روش درمان های ارتودنسی
ارتودنسی متحرک و ارتودنسی ثابت
1- روش های درمانی یا دستگاه هایی که به آنها ثابت می گوییم، آن‌هایی هستند که از اول تا زمان مرتب و منظم شدن دندان ها و اتمام درمان ، به دندانها متصل هستند و تنها توسط ارتودنتیست نصب، تنظیم یا برداشته می شوند.
2- روش‌ها و دستگاه‌هایی که قابل جابجا شدن هستند و در طول پروسه مرتب کردن دندان ها توسط بیمار در دهان گذاشته یا برداشته می شوند جزء دستگاههای متحرک ارتودنسی دندان به شمار می‌روند.
رایج ترین دستگاه هایی که برای درمان ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرند
- ارتودنسی ثابت (براکتهای فلزی استیل یا تیتیانیومی، براکت های سرامیکی،براکت های خود قفل شونده یا دیمون ، براکتهای لینگوال یا پشت دندانی ، براکت های طلا)
- ارتودنسی متحرک (ارتودنسی کلیر الاینر یا نامرئی ، ارتودنسی فانکشنال)
انواع ارتودنسی ثابت
امروزه متخصصان ارتودنسی طیف وسیعی از دستگاه های مختلف را برای درمان ناهنجاری های دندان در میان تجهیزاتشان دارند. موفقیت در درمان ارتودنسی به انتخاب مناسب دستگاه مورد استفاده، زمان بندی درمان، نوع جابه جایی دندان یا تغییرات استخوانی، سن بیمار و بسیاری از فاکتورهای دیگر بستگی دارد. به طور کل چهار نوع دستگاه ارتودنسی برای درمان ناهنجاری های دندانی وجود دارد که هر کدام می توانند به تنهایی یا در ترکیب با بقیه برای درمان بیماران استفاده شود. معمول ترین نوع ارتودنسی، ارتودنسی ثابت است. تعدد دستگاههای ثابت در ارتودنسی زیاد است و هر کدام برای اصلاح یک مشکل یا دسته‌ای از ناهنجاری های دندانی و فکی استفاده می شود
1) براکتهای فلزی استیل(steel Braces)
ارتودنسی ثابت فلزی از زمان گذشته در دسترس بوده اند اما امروزه در وزن و ساختار سبک تر از گذشته در مارکتینگ موجود هستند و از جنس استیل رنگ ثابت می باشند. این براکتها با سمان خاصی روی هر دندان چسبانده می شوند و سپس براکت ها همگی به وسیله ی سیم ارتودنسی به هم متصل می شوند و نهایتا باعث اعمال نیروی سیم به دندان ها شده و دندان ها به آهستگی حرکت میکنند.
سیم های ارتودنسی ثابت به وسیله کش های ارتودنسی لاستیکی (اورینگ) به براکت ها متصل می شوند. این کش ها در هر نوبت ماهانه که فرد توسط ارتودنتیست ویزیت می شود ، تعویض خواهند شد. برخی از انواع براکتها برای اتصال به سیم ارتودنسی، به این کش های ارتودنسی لاستیکی نیاز ندارند که به آنها براکت های خود قفل شونده یا دیمون می گویند.
2) براکت های فلزی تیتانیومی (Titanium Braces)
این براکتها دقیقا مشابه با براکت های های فلزی استیل مرسوم هستند با این تفاوت که تنها از جنس فلز تیتانیوم ساخته شده اند.اندیکاسیون استفاده از این براکتها در مواردی است که شخص نسبت به فلز نیکل موجود در براکتهای فلزی استیل معمول، حساسیت دارد.
3) براکت های سرامیکی (ceramic Braces)
اگر شما هم به دنبال درمان نامرتبی دندان های خود با بریس های سرامیکی هستید اما دقیقا نمی دانید ارتودنسی سرامیکی چیست؟ و تفاوت ارتودنسی فلزی و سرامیکی در چیست در این مقاله دکتر مهناز ارثی با ما همراه باشید.
این براکت ها همرنگ دندان یا شفاف اند و از جنس سرامیک هستند که ظاهری زیبا و مقبول دارند به همین دلیل بسیاری از بزرگسالان طرفدار این نوع از براکتها هستند.
مزایا:
- هر دو روش ارتودنسی با براکتهای سرامیکی و ارتودنسی با الاینرهای شفاف اینویزیلاین ، بنام ارتودنسی نامرئی یا شفاف خوانده میشوند ولی براکتهای سرامیکی سریعتر از الاینرهای شفاف اینویزیلاین دندان ها را حرکت می دهند.
- براکت های سرامیکی با آزمایشات تصویربرداری (مثل MRI) تداخلی ندارند در حالی که براکت های فلزی می توانند در چنین آزمایش های تصویربرداری اختلال ایجاد کنند.
معایب:
- براکت های سرامیکی بزرگتر از براکت های فلزی هستند؛ این مسئله می تواند تمیز کردن اطراف براکت ها را سخت تر کند،تجمع جرم و پلاک در زیر لبه ی پایینی براکت منجر به تورم لثه یا تحلیل لثه می شود.
- هزینه براکتهای سرامیکی بیشتر از براکت فلزی است.
- براکتهای های سرامیکی از دوام کمتری نسبت به براکتهای فلزی برخوردارند(فلز محکم تر از سرامیک است) . براکت های سرامیکی دو برابر بیشتر از براکتهای فلزی احتمال شکستن دارند.
- سرعت درمان با براکتهای سرامیکی نسبت به براکتهای فلزی معمول ،کمتر است. براکت های سرامیکی حدود یک سال و نیم تا سه سال طول می کشد تا دندان ها را مرتب کنند، در حالی که برای براکت های فلزی کمتر از یک سال الی دو سال طول می کشد.
- از آنجایی که براکت های سرامیکی چندان بادوام نیستند و راحت تر می شکنند، فرآیند درمان ارتودنسی ممکن است به دلیل تأخیر در مرتب کردن دندانها به دلیل شکستن براکت (تا زمان مراجعه فرد به متخصص ارتودنسی برای تعمیر براکت های شکسته) بیشتر طول بکشد.
- امکان تغییر رنگ یا لکه دار شدن براکت ارتودنسی سرامیکی در صورت عدم مراقبت صحیح از آنها وجود دارد.
چند نکته درباره جلوگیری از تغییر رنگ براکت های سرامیکی:
- بعد از هر وعده غذایی مسواک بزنید، این کار به حذف بقایای مواد غذایی اطراف براکت که ممکن است باعث ایجاد لکه در براکت سرامیکی شوند کمک می کند.
- از خوردن غذاها و نوشیدنی هایی رنگ دار که باعث ایجاد لکه یا تغییر رنگ براکت سرامیکی می شوند خودداری کنید. از جمله رب گوجه فرنگی، زردچوبه، شراب، قهوه، چای، سس کچاپ و….
- استعمال دخانیات ممنوع
براکت های لینگوال یا پشت دندانی (Lingual Braces)
این نوع براکت ها مانند براکتهای های فلزی استیل معمولی هستند اما به جای اینکه بر روی دندان ها قرار گیرند ، به پشت دندان ها چسبانده میشوند. مزیت آنها این است که چون پشت دندانها نصب میشوند، قابل مشاهده نیستند.
نصب آن ها بر روی دندانها دشوار است و معمولا هزینه بالایی نیز دارند(گران هستند) و این به دلیل آن است که هزینه های لابراتوار برای تولید این براکتها بالاتر بوده و مدت زمان بیشتری برای نصب و تنظیم این براکتها لازم است.
مراحل ارتودنسی لینگوال شامل گرفتن قالب سنتی یا اسکن دیجیتال از دندانها می شود که پس از آن به لابراتوار فرستاده می شود تا از روی آن براکت های سفارشی مخصوص هر دندان و برای هر بیمار ساخته شود. این مرحله در حدود چندین هفته به طول می انجامد.به دلیل اینکه این نوع ارتودنسی برای هر فرد به طور جداگانه ساخته می شود، هزینه آن بیشتر از ارتودنسی های معمول است و فرآیند آن نیز پیچیده تر است.در این روش هر دندان براکت، آرچ وایر(سیم) و نصب خاص خود را دارد.
انتخاب برند برای ارتودنسی لینگوال، به نظر متخصص ارتودنسی و ترجیح شما بستگی دارد. تفاوت برندها بیشتردر طراحی آنهاست و اینکه چگونه به پشت دندان متصل و نصب می شوند تا اینکه در کارایی آنها تفاوت وجود داشته باشد. چند تا برندهای محبوب ارتودنسی لینگوال شامل این موارد هستند:
- اینکاگنیتو (Incognito)
- آی بریس (iBrace)
- این اویشن (In-Ovation)
- شوراسمایل (Suresmile)
حفظ بهداشت و تمیز نگه داشتن براکت ها و مراقبت و نگهداری از براکت های لینگوال به علت دسترسی دشوار به آنها، کمی دشوار است.
براکتهای پشت دندانی همچنین می توانند مشکلات بسیاری را برای بیمار به همراه داشته باشد مانند دشواری در تکلم، زخم شدن زبان در اثر تماس با آنها.
استفاده از موم ارتودنسی بر روی براکتهای دندان پایین برای پوشاندن آنها می تواند به رفع مشکل زخم و درد زبان کمک کند. همچنین با گذشت زمان، این افراد به حضور براکتها در پشت دندان هایشان عادت می کنند و حرف زدن وتکلم برایشان راحت تر می شود.
این نوع ارتودنسی برای کسانی که دندان های کوتاهی دارند نیز توصیه نمی شود.
براکت های طلا (gold Plated Braces)
این براکت ها مشابه با براکتهای فلزی رایج و معمولی استیل هستند، با این تفاوت که دارای یک لایه روکش از جنس طلا هستند. این براکتها گران قیمت هستند و ظاهری طلایی رنگ دارند.
براکت سلف لیگت یا خود قفل شونده (Self-Ligating Braces)
این براکتها نسبت به بقیه انواع دستگاههای ارتودنسی به تنظیمات و مراجعه کمتری به مطب متخصص نیاز دارند. اگرچه هزینه آنها بالا تر هست و گران هستند، اما برای افرادی که محل سکونتشان از محل کلینیک دور است و یا مشغله زیادی دارند و نمیتوانند هرماه برای ویزیت دوره ای به کلینیک متخصص ارتودنسی مراجعه کنند بسیار مناسب و کارامد است. این براکتها میتوانند از جنس سرامیک یا فلز باشند. در این براکت ها به جای استفاده از کش لاستیکی برای نگه داشتن سیم ارتودنسی، از یک مکانیسم یکپارچه استفاده می شود که به سیم ارتودنسی این امکان را می دهد تا راحت تر درون براکتها حرکت کند. تاکنون گزارشی مبنی بر اینکه این نوع براکت ها نتیجه ی مطلوب تری از دیگر انواع براکتهای ارتودنسی ثابت داشته اند، به دست نیامده است اما شواهد حاکی از آن است که زمان لازم برای تعویض سیم ارتودنسی در مطب در این روش کاهش پیدا می کند . یکی از انواع این براکتها براکتهای دیمون هستند (Damon Braces).
سیستم ارتودنسی دیمون از مکانیزم خود قفل شونده (self ligating) به جای کش های ارتودنسی (oring)برای نگه داشتن سیم استفاده می کند، به دلیل عدم وجود این کش ها بر روی براکتها، احتمال تغییر رنگ وجود ندارد. همچنین بدون وجود این کش ها بر روی براکت ها که محل مناسبی برای رشد انواع میکروب هستند، براکتهای دیمون بهداشت دهان و دندان را در طول درمان ارتودنسی راحت تر می کنند.
با اینکه مطالعات نشان دهنده درستی ادعاهای تولید کنندگان در مورد مراجعه کمتر به ارتودنتیست در طول درمان است، هیچ کدام از این مطالعات نشان دهنده درد کمتر بیماران ، طول مدت درمان کوتاه تر یا سریعتر بودن این روش و کیفیت بالاتر درمان با براکت های دیمون نبوده است. در واقع در بهترین حالت، نتیجه هر دو ارتودنسی با کیفیت و طول درمان تقریبا یکسان است.
چه وقت هایی و برای چه افرادی از ارتودنسی ثابت استفاده می کنیم؟
تمام افرادی که مشکلات نامرتب بودن دندان دارند میتوانند با روش‌های ثابت درمان شوند. اما اگر شما کسی هستید که مشکل نامرتبی جزئی تا متوسط دندانی دارید ترجیح مان این است با روش متحرک شما را درمان کنیم. زمانی که مشکلات پیچیده تر شود، بهترین روش درمان استفاده از دستگاههای ثابت خواهد بود.
همچنین افرادی که به جز مشکلات پیچیده دندان با ناهنجاری فکی مواجه اند احتمالا به جز درمان های ارتودنسی دندان با دستگاه های ثابت، نیاز به جراحی فک خواهند داشت.
انواع ارتودنسی متحرک
ارتودنسی متحرک علاوه بر استفاده به عنوان دستگاهی فعال برای نظم بخشیدن به دندان ها، می تواند نقش های دیگری نیز مثلا به عنوان نگهدارنده (ریتینر) یا درمانهای رشدی بر عهده بگیرد. این دستگاه‌ها متحرک هستند و بیمار می‌تواند حین غذا خوردن و مسواک زدن یا در زمان‌های دیگری که موقتاً بودنشان ضروری نیست (مثل مراسم ها و…)آنها را بردارد. با ارتودنسی متحرک فقط جابه جایی های ساده تاج دندان انجام می گیرد. ارتودنسی به شیوه متحرک با ارتودنسی ثابت متفاوت است. ارتودنسی ثابت برخلاف نوع متحرک، قابلیت جابه جایی های پیچیده چندین دندان و اعمال انواع حرکات مختلف دندانها را دارد. معمولا ارتودنسی متحرک مدت زمان درمان کمتری نسبت به ارتودنسی ثابت دارد
1) الاینر های شفاف اینویزیلاین (Invisalign clear aligners)
ارتودنسی نامرئی یا الاینر شفاف اینویزیلاین در سال ۲۰۰۰ به دنیای ارتودنسی قدم گذاشت و در آن تنها برای حل مشکلات بسیار ساده دندانی در نظر گرفته شده بود. در طول زمان این روش درمان پیشرفت کرده است، و درمان کمی پیچیده تر از موارد بسیار ساده را میتوان با آن انجام داد اما هنوز تحقیقات بسیاری برای رشد و بهبود استفاده از الاینرهای نامرئی مورد نیاز است. درمان ارتودنسی با الاینرهای شفاف اینویزیلاین برای موارد شدید ناهماهنگی فکی یا مال اکلوژن شدید مناسب نیستند.
الاینر شفاف اینویزیلاین ظاهری شبیه به نایت گارد و یا محافظ دندان دارد. جنس آن از پلاستیک شفاف است و از زیبایی و ظرافت خاصی برخوردار است و بیشتر برای ارتودنسی بزرگسالان مورد استفاده قرار میگیرند تا نوجوانان. اینویزیلاین برای هر شخصی به صورت اختصاصی و متناسب با موقعیت دندان هایش ساخته میشود. معمولا برای هر شخص20 تا 30 سری الاینر اینویزیلاین ساخته میشود که هر کدام به مدت ۲ هفته استفاده میشود. هر الاینر قادر است دندانها را به مقدار بسیار کمی تغییر موقعیت داده و حرکت دهد. پس از اینکه کارش را انجام داد، باید تعویض شود وسپس الاینر بعدی استفاده میشود تا اینکه در نهایت با آخرین الاینر ، دندانها کاملا مرتب میشوند. الاینرهای اینویزیلاین از نوع دستگاههای ارتودنسی متحرک هستند که موقع غذا خوردن و مسواک زدن میتوان آن ها را برداشت و بعد سر جایشان گذاشت و به نام ارتودنسی نامرئی هم نامیده میشوند.
برای شروع این ارتودنسی، ابتدا از دندانها و فک بیمار اسکن دیجیتال گرفته میشود و بر حسب نوع ناهنجاری و شدت آن، تعدادی پلاک الاینر شفاف متحرک به صورت اختصاصی برای بیمار ساخته میشود. زمانی که اسکن دیجیتال از دندانهای بیمار به لابراتوار فرستاده میشود، ابتدا مجموعه ای از مدل های پلاستیکی با پرینتر سه بعدی تولید می شود و سپس از روی این مدل ها ،پلاک های شفاف الاینرها تولید میشوند.
اینویزیلاین معروف‌ترین الاینر شفاف است که هزینه بالایی دارد. نمونه‌های ساخت داخل کشور ، اقتصادی‌تر هستند.
درمان به این شیوه ممکن است تا دو سال طول بکشد که طول دوره درمان به شدت نامنظمی دندانها و همکاری بیمار در استفاده از پلاک الاینر بستگی دارد. موفقیت درمان با ارتودنسی نامرئی بستگی فراوانی به همکاری بیمار دارد. الاینرهای ارتودنسی نامرئی باید روزانه ۲۰ تا ۲۲ ساعت استفاده شوند.
2) ارتودنسی فانکشنال یا ارتوپدی ناهنجاری های فکی در کودکان ( درمان رشدی)
یکی از ابزارهای ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان و نوجوانان، دستگاه فانکشنال است. هدف اصلی در این درمان تحت تاثیر قرار دادن فعالیت ماهیچه ها و استخوانهای فک است تا شکل و موقعیت فکین در زمان رشد استخوان فک،اصلاح شود. برای انجام این درمانهای اصلاح رشدی وجود رشد در کودک الزامی است بدین معنا که این درمان فقط در سنین رشد قابل انجام است و برای بزرگسالان انجام نمیگیرد. دستگاه فانکشنال ناهنجاری های مرتبط با فک پایین را درمان می‌کند، و در واقع در درمان مال اکلوژن کلاس دو یا عقب بودن فک پایین استفاده میشود.
همانند مابقی روش ها در این روش درمانی ارتودنسی، بیمار قادر است زمانی که بخواهد در مدت زمان محدود پلاک فانکشنال را از دندان های خود جدا کند. به دلیل مزیت گفته شده امکان رعایت بهداشت راحت تر فراهم است و با جداکردن دستگاه فانکشنال از فک میتوان آن را به راحتی شست و در جای خود قرار داد.
3) پلاک متحرک ارتودنسی برای فک بالا یا فک پایین
پلاک های متحرک ارتودنسی، از یک صفحه پلاستیکی آکریلی تشکیل شده‌اند که چندقطعه سیم به آنها متصل شده است. پلاک های متحرک هم برای یک فک وهم برای هردو فک به کار می‌روند . تحمل پلاک ارتودنسی متحرک برای دندان های فک پایین مشکل است و سختی هایی برای بیمار به وجود می آورد که دلیل آن کم شدن فضای زبان است. به همین دلیل ارتودنسی با پلاک متحرک برای دندان های فک پایین پیشنهاد نمی شود.
ارتودنسی متحرک به هیچ عنوان نباید به عنوان روش جایگزین برای روش ارتودنسی ثابت برای درمان مشکلات پیچیده دندان به کار روند و در برخی از موارد محدود، ارتودنسی متحرک می تواند درمان موثر، پربازده و ساده ای را برای بیمار فراهم کند.
با اینکه این روش می تواند توسط دندانپزشک عمومی انجام شود، اجرای آن نیازمند مهارت قابل توجه و نظارت دقیق است تا به نتیجه خوبی برسد
مشکلاتی که با دستگاههای متحرک ارتودنسی برای بیمار به وجود می‌آید
در ابتدای کار بعضی از افراد بعد از قرار گرفتن دستگاه در دهان ، چند روز ابتدایی دچار مشکل گفتاری میشوند و همانند قدیم به خوبی و روان نمیتوانند صحبت کنند، این مشکل مقطعی بوده و در عرض چند روز برطرف میشود، یا ممکن است بیمار دچار ترشح بیش از حد بزاق دهان شود که این مورد نیز در همان روزهای ابتدایی بر طرف خواهد شد و مورد نگران کننده‌ای نیست.
ارتودنسی همراه با جراحی فک (ارتوسرجری)
ارتودنسی همراه با جراحی فک، که ارتوسرجری نیز نامیده می شود، در مواقعی انجام می شود، که بیمار به طور هم زمان به ارتودنسی دندان ها و جراحی فک نیاز داشته باشد، در این مقاله به بررسی و شرح ارتودنسی همراه با جراحی فک، دلایل و موارد نیاز افراد به این روش درمانی و نکاتی که در این زمینه از اهمیت زیادی برخوردار هستند، می پردازیم.
اندیکاسیون ها یا موارد تجویز جراحی فک
ممکن است اندازه فک های فرد متناسب با اندازه دندان های وی نباشد( اندازه و سایز کوچک تر یا بزرگ تری داشته باشند) و یا فک ها دچار جلوزدگی یا عقب زدگی باشند( در موقعیت جلوتر یا عقب تر از نرمال قرار گرفته باشند). هنگامی که شدت این ناهنجاری ها زیاد و کاملا نمایان باشد ،جراحی فک ها همراه با درمان ارتودنسی لازم است.
بهترین سن برای انجام جراحی فک، در سنین بین 18 سالگی الی 35 سالگی می باشد، زیرا رشد فک ها در این سنین متوقف شده است و از سوی دیگر بیمار هنوز جوان است تا بتواند دوره نقاهت جراحی را به خوبی و به سرعت پشت سر بگذارد.
باید توجه داشت که دستگاه ارتودنسی یا همان براکت ها در طی دوره جراحی فک ها وبعد از آن ، بر روی دندان ها قرار دارد ، زیرا در حین جراحی به عنوان تکیه گاه برای فیکس کردن فک ها و انداختن کش های بین فکی و… به براکتها احتیاج است.بعد از جراحی فک ها نیز همچنان دستگاه ارتودنسی باید به مدت 3 الی 6 ماه بر روی دندان ها باقی بماند، تا متخصص ارتودنسی بتواند فکها را روی هم سوار کند و دندانها را به طور دقیق در اکلوژن قرار دهد.
ارتودنسی متحرک بهتر است یا ثابت؟
یکی از پر تکرار ترین سوالات از دکتر مهناز ارثی به عنوان متخصص ارتودنسی در کرج و تهران این است که آیا ارتودنسی متحرک بهتر است یا ثابت؟ در پاسخ باید گفت هردو این روش ها دارای مزایا و معایب خود هستند و برای هر فرد مطابق با نوع و شدت ناهنجاری دندانها و فک، نوع درمان مشخص میشود. ولی نمیتوان به طور قطع گفت که کدام مورد بهترین است.
مزایای ارتودنسی ثابت چیست؟
1. با ارتودنسی ثابت می توان انواع مختلف حرکات دندانی مانند چرخش،تصحیح زاویه غلط دندان، تو رفتگی، بیرون زدگی و جا به جایی ریشه را انجام داد.
2. دستگاهای ارتودنسی ثابت تنوع زیادی دارند و می توانند بیشتر مشکلات دندانی و فکین را حل کند.
3. جابه جایی چندین دندان به طور همزمان با ارتودنسی ثابت ممکن می باشد.
4. توسط این نوع ارتودنسی می توان حرکات دندانی دقیق تری را انجام داد و مرتب شدن دندان ها با جرئیات بیشتری انجام میشود.
معایب ارتودنسی ثابت چیست؟
1. میزان نیرو و فشار وارده بر دندان ها به طور دقیق قابل کنترل نیست.
2. عملکرد براکت ها ها بدون وقفه ادامه دارد.لذا اگر فرد برای جلسات دوره ای مراجعه نکند ممکن است دندانها حرکت اشتباهی بکنند.
3. امکان آسیب های بافتی مانند تحلیل ریشه و تحلیل لثه وجود دارد.
4. به دلیل محدودیت در تمیز نگه داشتن دندان ها احتمال پوسیدگی دندان به ویژه در اطراف براکت ها افزایش می یابد.
5. ممکن است ظاهر آن برای بعضی افراد به خصوص بزرگسالان ناخوشایند باشد
6. معمولا در بیشتر موارد دوره درمان ارتودنسی ثابت طولانی تر از نوع متحرک می باشد.
7. در اثر خوردن و گاز زدن مواد غذایی سفت ، امکان شکستگی براکت ها وجود دارد که در اینصورت لازم است هزینه های اضافی برای براکت های جدا شده پرداخت شود.
8. هزینه ارتودنسی ثابت خیلی بیشتر از ارتودنسی متحرک است.
مزایای ارتودنسی متحرک چیست؟
1. برای بیمارانی که در سنین رشد هستند گزینه بسیار مناسبی هستند و میتوان در موارد هدایت رشد فکین در این بیماران ، از دستگاههای متحرک استفاده کرد.
2. مشکلات نامرتبی جزئی تا متوسط را به راحتی اصلاح و برطرف میکنند.
3. مدت زمان آماده سازی، نصب و جلسات ویزیت بیمارانی که ارتودنسی متحرک دارند در مقایسه با بیمارانی که ارتودنسی ثابت دارند کوتاه‌تر است.
4. هزینه ارتودنسی با پلاک متحرک به مراتب کمتر از روش‌های ثابت است.
5. بیمار می‌تواند در موقعیت‌های حساس اجتماعی (مراسم‌ها، دورهمی‌ها و ..) دستگاههای متحرک را بدون آنکه مشکل خاصی پیش بیاید برای مدت کوتاهی از دهان خارج کند.
6. رعایت بهداشت و تمیز کردنشان راحت تر است.
معایب ارتودنسی متحرک چیست؟
1. دستگاههای متحرک ممکن است در اثر استفاده نامناسب ، شل یا بدفرم گردند که نیاز به تنظیم های متعدد و یا تعویض وجایگزینی کل دستگاه دارد.
2. با این روش ارتودنسی فقط حرکات محدود دندان امکان پذیر است، زیرا نیروی وارده به دندانها محدود و اندک است. حرکات پیچیده دندانی که به نیروی بیشتری نیاز دارند به دستگاه ارتودنسی ثابت نیاز دارند. بنابراین مشکلات شدید نامرتبی دندانی را نمی توان با پلاک ارتودنسی برطرف کرد.
3. ممکن است مخصوصاً در روزهای اول، صحبت کردن و تکلم را تحت تاثیر قرار دهد.
4. ریسک آسیب دیدن و شکسته شدن شان بالا است.
پاسخ به سوالات رایج درباره ریتینر ارتودنسی دندان
خیر شما نمی توانید تا زمانی که ریتینر در داخل دهان شماست چیزی میل کنید زیرا شکسته یا آسیب میبند. حین غذا خوردن ومسواک زدن باید نگهدارنده تحرک را در آورد. اما با نگهدارنده ثابت ارتودنسی میتوان غذا خورد.
خیر هزینه ای که برای ارتودنسی دندان پرداخت می شود به وصرت جداگانه پرداخت می شود و هزینه ریتینر نیز پس از درمان به وصرت مجزا دریافت می شود.
در ارتودنسی کودکان بسته به اینکه سن و سال کودک چقدر است و چه دوره درمانی را طی کرده ممکن است نگهدارنده ثابت استفاده شوید یا متحرک. اما اگر کودک شما متعهد به استفاده از نگهدارنده است و به طور مرتب از آن استفاده می کند می تواند نگهدارنده متحرک داشته باشد. اما چنانچه نمیتواند به طور منظم از آن استفاده کند بهتر است که نگهدارنده ثابت داشته باشد.
نحوه برداشتن نگهدارنده ها دقیقا مشابه اینویزیلاین ها است. شما به راحتی و تنها با کمک انگشت های خود میتوانید نگهدارنده را از روی دندان های خود بردارید.منتهی سعی کنید زمانی که شی یا چیزی در دست شما است اقدام به برداشتن یا وصل کردن نگهدارنده ها نکنید. زیرا ممکن است به خودتان یا نگهدارنده آسیب برسانید.
خیر نگهدارنده ها و اینویزیلاین ها دو دستگاه مجزا هستند. نگهدارنده نتایج ارتودنسی را ثابت نگاه میدارد و اینویزیلاین نامنظمی های دندانی را اصلاح می کند در حالی که نگهدارنده قادر به اصلاح ناهنجاری نیست
همانطور که گفتیم، در علم ارتودنسی، استفاده از ریتینر بخش مهمی از درمان است. اگر جابجایی دندانها حداقل باشد، می توان از ریتینر برای حرکت دندان ها به سمت نحوه قرارگیری در هنگام برداشتن براکت ها استفاده کرد. سرانجام، در صورت عدم مناسب، ریتینر هرگز نباید روی دندان ها استفاده شود. نگهدارنده متحرک هالی به منظور اصلاح موقعیت دندان ها و حرکات جزئی ساخته شده است.
در صورت مواجهه با شکستن سیم پشت دندان می بایست در اولین فرصت برای تعمیر شکستگی و جلوگیری از برگشت نامرتبی و کجی دندان ها به مطب ارتودنتیست خود معالج مراجعه کنید.
زمانی که استفاده از ریتینر ارتودنسی را شروع می کنید، تا چند روز زمان لازم است تا به آن عادت کنید. شاید در روز های ابتدایی وجود ریتینر در دهان شما سبب ترشح بزاق بیش از حد در دهان شود. همچنین این امکان وجود دارد تا در روز های ابتدایی صحبت کردن شما تحت تاثیر قرار بگیرد. اما نگران این اتفاقات نباشید، زیرا بعد از چند روز از بین می رود.
با وجود نگهدارنده ثابت در دهان به راحتی می توان غذا خورد، اما در صورتی که از ریتینر متحرک استفاده می کنید، باید در زمان مسواک زدن و غذا خوردن آن را از دهان خود خارج کنید.
تمام دستگاه هایی که در دهان قرار داده می شوند، می توانند به راحتی سبب تجمع پلاک ها و جرم های دندانی شوند. در صورتی که به بهداشت ریتینر خود توجه نداشته باشید، به مرور زمان ریتینر دچار بو و طعم خاصی می گردد. همچنین ریتینر می تواند سبب جمع شدن باکتری های خطرناکی شود که سلامت دهان و دندان را به خطر می اندازند. درست که همواره باکتری هایی در دهان وجود دارند، اما اگر میزان آن ها از حد زیادی بگذرد، مشکلات فراوانی را ایجاد می کنند.
برای ساخت ریتینر متحرک در ابتدا ارتودنتیست در کلینیک ارتودنسی از دندان های بیمار با استفاده از دو روش قالب گیری سنتی یا روش نوین اسکن سه بعدی قالب گرفته می شود ، سپس آن را برای ساخت ریتینر اختصاصی فرد ، به لابراتوار دندانسازی ارسال می کند تا تکنسین ریتینر مختص هر فرد را بسازد.
بله. به عنوان مثال، در صورتی که لثه یا دندان های شما تحریک شوند و یا پلاک زیادی در اطراف آنها تجمع یابند، متخصص ارتودنسی ممکن است ریتینر ثابت را بردارد و ریتینر متحرک را به شما توصیه نماید.
هر زمان که خواستید می توانید آنها را از دهان خارج کنید، مثلا هنگام غذا خوردن یا تمیز کردن دندان ها.نصب ریتینر متحرک بسیار راحت تر از ریتینرهای ثابت است.با قرار دادن ریتینر متحرک در یکی از انواع محلول های تمیز کننده به راحتی می توانید باکتری های موجود روی آن را به سرعت از بین ببرید.
نگهدارنده های متحرک برای دندان های بالایی بهتر هستند زیرا دندان های پایینی ممکن است آن را گاز بگیرند. یکی از مهمترین نقاط ضعف نگهدارنده متحرک این است که ممکن است به راحتی گم شود یا آن را بشکند.به دلیل جنس ریتینر متحرک، بیشتر در معرض ترک خوردگی و شکستگی قرار دارد و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. در صورتی که استفاده از این نوع نگهدارنده را فراموش کنید ممکن است دندان های شما به حالت اولیه بازگردند.
سعی کرده ایم در این مقاله به سوالات رایج درباره نگه دارنده یا ریتینر ارتودنسی پاسخ دهیم. اما اگر هنوز سوالی در ذهن شما باقی مانده است و یا میخواهید اطلاعات بیشتری از نگهدارنده ها به دست آورید، خوشحال میشویم سوال خود را از طریق این لینک از ما بپرسید تا پاسخ شما را مستقیما خانم دکتر مهناز ارثی برایتان ارسال کنند.
بدون دیدگاه